1922
 |
2004
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Oι
φωτογραφίες
ομιλούν από
μόνες τους.
Πλήρης
εγκατάληψη,
πράγμα βέβαια
συνηθισμένο
στα μάτια του
ροδιακού
λαού. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το γιατί. Ενα έργο ζωής για την περιοχή της Κατταβιάς, το San Marco λειτούργησε το 1922, η παλαιότερη οργανωμένη αγροτική επιχείρηση στην Ρόδο, με γραφεία, αποθήκες και εκκλησία με καμπαναριό-ρολόϊ . Τι περιμένουν οι άρχοντες του τόπου να καταρρεύσει και αυτό όπως τόσα άλλα ; Ας το διαθέσουν στον ιδιωτικό τομέα για να αξιοποιηθεί και να αναβαθμίσει την περιοχή. ΝΤΡΟΠΗ !!! |
SAN BENEDETTO (ΚΟΛΥΜΠΙΑ)
1925
 |
|
Η
αγροτική
επιχείρηση
του San Benedetto
έδρασε στην
περιοχή της
πεδιάδας των
Κολυμπίων
με
σύγχρονες
μεθόδους
άρδευσης,
κατανομής
γαιών και
αγροτικής
ρυμοτόμησης. Σήμερα οι εγκαταστάσεις λειτουργούν ως ίδρυμα ατόμων με ειδικές ανάγκες. Τουλάχιστον εδώ οι κτηριακές εγκαταστάσεις συντηρούνται. |
PEVERAGNO RODIO (ΚΑΛΑΜΩΝΑΣ)
1928
 |
2004
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Ιδια
εγκατάληψη
και σε
χειρότερη
κατάσταση θα
έλεγα από το San
Marco. Εδώ τα
πράγματα είναι
για γέλια. Υπάρχουν ακόμη τα μηχανήματα που για την εποχή ήταν υπερσύγχρονα, εγκαταλελειμμένα. Τι μπορεί να πεί κανείς ; Αίσχος. Θα μπορούσε να είχε ιδρυθεί ένα αγροτικό μουσείο. |
| H
ιταλική
διοίκηση των
Αιγαίων νήσων
έκανε μεγάλη
προσπάθεια
για τον
εξυχρονισμό
της
δωδεκανησιακής
γεωργίας
δίδοντας την
δυνατότητα
εκτός των
κρατικών
παρεμβάσεων
και σε
ιδιωτικές
επιχειρήσεις
να επέμβουν
δημιουργώντας
σύγχρονες
εγκαταστάσεις
χωρίς όμως να
εμπλακούν σε
ιδιοκτησιακά
τοπικά
καθεστώτα. Η όλη προσπάθεια επικεντρώθηκε στα πεδινά σημεία των νήσων Ρόδου, Κώ και Λέρου όπου θα μπορούσαν να παραχθούν ικανά σε αριθμό προϊόντα και όπου θα υπήρχε επάρκεια υδάτινων πόρων. Έτσι δημιουργούνται 2 κυβερνητικές περιοχές και 3 ιδιωτικές. Κυβερνητικές ήταν το Ιnstituto Sperimentale Agrario di Villanova (Πειραματικό Αγροτικό Ιδρυμα Παραδεισίου) το 1928 σε έκταση 35 εκταρίων με σκοπό την αναπτυξιακή μελέτη ζώων και φυτών που αρμόζουν στις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής δημιουργώντας φυτώρια που προμηθεύουν τους αγρότες με εκλεπτισμένα και ελλεγμένα φυτά καπνού, ελαίας, αμπέλων, εσπεριδοειδών κ.λ.π. Στον νότιο άκρο της Ρόδου στην πεδιάδα της Κατταβιάς δημιουργείται το 1922 η κυβερνητική περιοχή με την ονομασία Αzienda Agricola Governativa di San Marco (Αγροτική Κρατική Επιχείρηση Αγίου Μάρκου) , με καλλιέργειες σιτηρών, φρούτων, ελαιών σε έκταση 500 εκταρίων με δυνατότητα άρδευσης. Η πιο σοβαρή επένδυση έγινε στον Καλαμώνα με την νέα ονομασία Peveragno Rodio προς τιμή του κυβερνήτου Mario Lago που κατάγετο από το Peveragno Piemontese. Εδώ η διοίκηση αγόρασε από τούρκους περίπου 3.500 εκτάρια ποιοτικής γης, όπου φυτεύθησαν 15.000 ελαιόδενδρα, 150.000 αμπέλια, 6500 δένδρα φρούτων και 8.000 μουριές για την εκτροφή μεταξοσκωλύκων. Το Peveragno διέθετε ότι πιο σύγχρονο για την γεωργία, γραφεία, μαγαζιά, αποθήκες, σιλό, αγροτικά μηχανήματα, ελαιοτριβείο, μηχανουργεία κ.α. Κατοικούσαν 350 ιταλοί έποικοι οι οποίοι ενοικίαζαν καταλύματα. Αργότερα ξεκίνησε η εκτροφή αγελάδων στην οποία διατέθησαν αρκετά εκτάρια. Συνολικά η Δωδεκάνησος εξήγαγε καπνό, ελαίες (60.000 τν/έτος), σταφύλια, κρασί,σύκα, βερύκοκα, μούρα, αμύγδαλα κ.α. Σε οικογενειακό επίπεδο ήταν η παραγωγή μελιού. Παρόλα αυτά στο τέλος του 1930 τα νησιά δεν ήταν αυτοσυντηρούμενα αλλά εξαρτούντο ακόμη από τις εισαγωγές.
|
|
|
ΚKων/νος Ιππ. Κωστάκης |
Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή ,η επανέκδοση του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.